میگویم قضاوت نکن. به خودت رحم کن.
تو از درون کسی خبر نداری. توی این جهان بر همه چیزی استثنا هست. چطور میتوانی اینقدر محکم... نمیترسی؟ از دروغی که در ملا عام به هم میبافی شرم نمیکنی؟
تو از درون خودت هم بی خبری. نترس عقب نمیمانی از قافله قاضیان زمان قضاوت.ان زمان که از تو میطلبند.
طرفه انکه خودت بهتر میدانی در ان زمانها چه میکنی. که چطور میترسی از کشیدن این بار. هزار اما و اگر و شاید و نمیدانم تا یک جمله نهایتا هیچ بگویی. انچه که پایت را گیر نیندازد جایی بعد ها بعد ها....
اخر قربان ان فکلهای معجوجت عزیزمن خوب این عاقبت اندیشی را همه جا کار ببند.
نیاز به این فرار نداری. چشم دوختن به عیب دیگران.
از سخن کسی خشمگین میشوی از عملش؟ ارام خشمت را فرو بخور وکاری نکن. میتوانی در عمل نشان دهی اگر اینهمه میدانی که راست را یافته ای. اگر اینهمه میدانی که این خشم اور نادرست است . بیهوده گویی به مسخرگی افتادن تنها زبونی تو را نشان میدهد. باور کن خشم تنها خشم می اورد. سودی ندارد.مضرور این ضرر رساندن میشوی دلشکسته میشوی حس فرو افتادن را راحت لمس میکنند همان هنگام قضاوت میشوی تهی مینمایی . تنها میمانی.ارامش عجیب بی قضاوتی را یک بار حس کن. لذت صلح است . اگر تفاهم نباشد.
بیهوده نیست خشم قاتل روح و جسم است اگربه دانستن از درونت محتاجی اگر نیازی به بهتر شدن بزرگتر شدن در خودت میبینی. این اغاز بزرگیست قدمی عظیم برای برخاستن و بزرگ شدن. از خشمت کم کن بر روح وجسمت درودی از اینجا بفرست که از رنجی بزرگ میرهانیشان. ارام باش. این منطقیست این درست است این راه است بی چاه. هیچکس تا به حال از قضاوت نکردن ازاری ندیده از فرو خوردن خشم ضرر نکرده.
از قضاوتت بکاه تا خشم کمتر بگیری. تا توان ان بیابی،تا حس سنگین خشم راه بر تفکر تو نبندد انهنگام که محتاج قضاوتی.که باید قضاوت کنی، مسئول قضاوتت میشوی ،خطیر است این، میفهمی؟ اگر نیاموخته باشی بی خشم بیندیشی بی بغض.
به قدر کافی پیچیدگی هست پیچیده ترش مکن به عملی بیهوده.
تو از درون کسی خبر نداری. توی این جهان بر همه چیزی استثنا هست. چطور میتوانی اینقدر محکم... نمیترسی؟ از دروغی که در ملا عام به هم میبافی شرم نمیکنی؟
تو از درون خودت هم بی خبری. نترس عقب نمیمانی از قافله قاضیان زمان قضاوت.ان زمان که از تو میطلبند.
طرفه انکه خودت بهتر میدانی در ان زمانها چه میکنی. که چطور میترسی از کشیدن این بار. هزار اما و اگر و شاید و نمیدانم تا یک جمله نهایتا هیچ بگویی. انچه که پایت را گیر نیندازد جایی بعد ها بعد ها....
اخر قربان ان فکلهای معجوجت عزیزمن خوب این عاقبت اندیشی را همه جا کار ببند.
نیاز به این فرار نداری. چشم دوختن به عیب دیگران.
از سخن کسی خشمگین میشوی از عملش؟ ارام خشمت را فرو بخور وکاری نکن. میتوانی در عمل نشان دهی اگر اینهمه میدانی که راست را یافته ای. اگر اینهمه میدانی که این خشم اور نادرست است . بیهوده گویی به مسخرگی افتادن تنها زبونی تو را نشان میدهد. باور کن خشم تنها خشم می اورد. سودی ندارد.مضرور این ضرر رساندن میشوی دلشکسته میشوی حس فرو افتادن را راحت لمس میکنند همان هنگام قضاوت میشوی تهی مینمایی . تنها میمانی.ارامش عجیب بی قضاوتی را یک بار حس کن. لذت صلح است . اگر تفاهم نباشد.
بیهوده نیست خشم قاتل روح و جسم است اگربه دانستن از درونت محتاجی اگر نیازی به بهتر شدن بزرگتر شدن در خودت میبینی. این اغاز بزرگیست قدمی عظیم برای برخاستن و بزرگ شدن. از خشمت کم کن بر روح وجسمت درودی از اینجا بفرست که از رنجی بزرگ میرهانیشان. ارام باش. این منطقیست این درست است این راه است بی چاه. هیچکس تا به حال از قضاوت نکردن ازاری ندیده از فرو خوردن خشم ضرر نکرده.
از قضاوتت بکاه تا خشم کمتر بگیری. تا توان ان بیابی،تا حس سنگین خشم راه بر تفکر تو نبندد انهنگام که محتاج قضاوتی.که باید قضاوت کنی، مسئول قضاوتت میشوی ،خطیر است این، میفهمی؟ اگر نیاموخته باشی بی خشم بیندیشی بی بغض.
به قدر کافی پیچیدگی هست پیچیده ترش مکن به عملی بیهوده.
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر