۱۳۹۳ آذر ۷, جمعه

فاجعه بار تر از این نیست که قهرمان داستان خودت باشی 
دوربین به دست هر روز خودت را ببینی که سر صبح لباسهایت را در می آوری ارام پایت را توی چرخ گوشت میگذاری و تا انگشت شست دست راستت چرخ میشوی و هر روز ظهر گوشت سرخ شده تنت را می خوری. و شبها به تماشای فیلم روز بنشینی. 
فقط فکر کن گوشه ای نشسته ای و قهرمانت را روایت میکنی.
شاید جان به در نبری از این روایت.
شاید تو هم موبایل به دست قهرمان دیگری برگزینی برای روایت.
و نیمه شبها و شاید نیمه شبها